بهترین سفارشها که سبب عاقبت به خیری میشوند!
وقتی محضر خوبان عالم مینشینی، بلافاصله انسان را به تقوا سفارش میکنند. بعضیها هم وقتی دور هم مینشینند، مدام میگویند: آقا! فلان چیز گران شده و ... امّا با اولیا که مینشینی، اصلاً انگار در دنیا نیستند، مدام انسان را به تقوا سفارش میکنند.
حق خداوند را رعایت کنید
«إِنْ أَرَدْتَ أَنْ یُخْتَمَ بِخَیْرٍ عَمَلُکَ حَتَّى تُقْبَضَ وَ أَنْتَ فِی أَفْضَلِ الْأَعْمَالِ فَعَظِّمْ لِلَّهِ حَقَّهُ أَنْ تَبْذُلَ نَعْمَاءَهُ فِی مَعَاصِیهِ وَ أَنْ تَغْتَرَّ بِحِلْمِهِ عَنْکَ وَ أَکْرِمْ کُلَّ مَنْ وَجَدْتَهُ یَذْکُرُنَا أَوْ یَنْتَحِلُ مَوَدَّتَنَا ثُمَّ لَیْسَ عَلَیْکَ صَادِقاً کَانَ أَوْ کَاذِباً إِنَّمَا لَکَ نِیَّتُکَ وَ عَلَیْهِ کَذِبُه:
امام حسن عسکرى علیه السّلام از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که امام صادق علیه السّلام به مردى نوشتند اگر می خواهى کارهایت به نیکى انجام گیرد و پایان زندگیت خیر باشد تا هنگام مرگ حق خدا را مراعات کن نعمت هاى خداوند را در راه معصیت خرج نکن، به حلم خداوند مغرور نباش، به دوستان و طرفداران ما نیکى نما، لازم نیست بدانى او راست میگوید یا دروغ، تو طبق نیت خود کار کن و او را به دروغش واگذار»[بحارالانوار ج 70 ص 351.]
کسب صفات نیکو و پسندیده در زندگی
«عَنْ أَبِی جَعْفَرٍ ع قَالَ: أُتِیَ النَّبِیُّ ص بِأُسَارَى فَأَمَرَ بِقَتْلِهِمْ وَ خَلَّى رَجُلًا مِنْ بَیْنِهِمْ فَقَالَ الرَّجُلُ یَا نَبِیَّ اللَّهِ کَیْفَ أَطْلَقْتَ عَنِّی مِنْ بَیْنِهِمْ فَقَالَ أَخْبَرَنِی جَبْرَئِیلُ عَنِ اللَّهِ جَلَّ جَلَالُهُ أَنَّ فِیکَ خَمْسَ خِصَالٍ یُحِبُّهَا اللَّهُ وَ رَسُولُهُ الْغَیْرَةَ الشَّدِیدَةَ عَلَى حَرَمِکَ وَ السَّخَاءَ وَ حُسْنَ الْخُلُقِ وَ صِدْقَ اللِّسَانِ وَ الشَّجَاعَةَ فَلَمَّا سَمِعَهَا الرَّجُلُ أَسْلَمَ وَ حَسُنَ إِسْلَامُهُ وَ قَاتَلَ مَعَ رَسُولِ اللَّهِ ص قِتَالًا شَدِیداً حَتَّى اسْتُشْهِدَ:
امام باقر علیه السّلام فرمود: اسیرانى چند به نزد پیغمبر آوردند پیغمبر دستور فرموده آنان را بکشند و مردى را از میان آنان رها فرمود آن مرد عرض کرد اى پیغمبر خداى براى چه مرا از میان اینان رها فرمودى فرمود: جبرئیل مرا از جانب خداوند خبر داد که تو را پنج خصلت است خصلتهائى که خدا و رسولش آنها را دوست میدارد:
ای بندگان خدا! شما را به تقوای الهی سفارش میکنم؛ چون این بهترین سفارشی است که بندگان خدا به یکدیگر میکنند «فَإِنَّهَا خَیْرُ مَا تَوَاصَى الْعِبَادُ بِهِ وَ خَیْرُ عَوَاقِبِ الْأُمُورِ عِنْدَ اللَّهِ» و بهترین عاقبت به خیری برای انسانها در پیشگاه خدا دارد؛ یعنی عاقبتها را نزد خدا به خیر میکند
1- نسبت به اهل و عیالت سخت غیرتمندى.
2- سخاوتمندی.
3- خوش خلقى.
4- راستگوئى.
5-شجاعت دارى.
چون آن مرد این سخن شنید اسلام آورد و نیکو مسلمانى شد و در رکاب رسول خدا جنگ سختى نمود تا به درجه شهادت رسید.[خصال ج 1 ص 282]
تقوا را فراموش نکنیم
در یکی از خطبههای نهج البلاغه است که وقتی مولی الموالی (علیه السلام) در نماز جمعه خطبه میخواندند، میفرمودند: «أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ فَإِنَّهَا خَیْرُ مَا تَوَاصَى الْعِبَادُ بِهِ وَ خَیْرُ عَوَاقِبِ الْأُمُورِ عِنْدَ اللَّهِ». (خطبه 173 نهج البلاغه)
امام حسن عسکرى علیه السّلام از پدرانش علیهم السّلام روایت میکند که امام صادق علیه السّلام به مردى نوشتند اگر میخواهى کارهایت به نیکى انجام گیرد و پایان زندگیت خیر باشد تا هنگام مرگ حق خدا را مراعات کن نعمت هاى خداوند را در راه معصیت خرج نکن، به حلم خداوند مغرور نباش، به دوستان و طرفداران ما نیکى نما، لازم نیست بدانى او راست میگوید یا دروغ، تو طبق نیت خود کار کن و او را به دروغش واگذار»
لذا معمولاً همین است که وقتی محضر خوبان عالم مینشینی، بلافاصله انسان را به تقوا سفارش میکنند. بعضیها هم وقتی دور هم مینشینند، مدام میگویند: آقا! فلان چیز گران شده و ... امّا با اولیا که مینشینی، اصلاً انگار در دنیا نیستند، مدام انسان را به تقوا سفارش میکنند، البته اشتباه نشود، نه اینکه ندانند اوضاع و احوال دنیا چیست، اتّفاقاً اولیای خدا از من و تو بهتر میدانند در دنیا چه میگذرد و این تعبیر عوام النّاسی فکر کنیم، اینها از مرحله پرت هستند و نمیدانند در دنیا چه خبر است، خیر، آنها میدانند چه خبر است و حتّی خبر دارند که در کلّ عالم چه میگذرد، امّا وقتی من و شما در نزد آنها مینشینیم، دایم یاد آخرت را برای ما زنده میکنند و اتفاقاً همین عامل میشود که اگر به ظاهر دنیایمان هم سخت بگذرد، یک آرامش روحی پیدا میکنیم.
لذا حضرت میفرمایند: ای بندگان خدا! شما را به تقوای الهی سفارش میکنم؛ چون این بهترین سفارشی است که بندگان خدا به یکدیگر میکنند «فَإِنَّهَا خَیْرُ مَا تَوَاصَى الْعِبَادُ بِهِ وَ خَیْرُ عَوَاقِبِ الْأُمُورِ عِنْدَ اللَّهِ» و بهترین عاقبت به خیری برای انسانها در پیشگاه خدا دارد؛ یعنی عاقبتها را نزد خدا به خیر میکند.
لذا وقتی انسان را به تقوا سفارش کرد، بهترین مطالب این است که انسان از دنیا کنده شود، با متّقین عالم باشد و وجودش را از گناه خالی کند تا بتواند این تقوا را درک کند و إلّا گرفتار میشود. وقتی وجودش از گناه خالی شد، اهل شب میشود، اهل قیام میشود و اندازه قیام در لیل را درک میکند، میفهمد و متوجه میشود.